زمینه‌چینی ۱۰ ساله روسیه برای حمله به اوکراین

سرمقاله وطن امروز: چرا غرب «نازی‌»ها را نوازش می‌کند؟

.... امروز اگر از یک بچه‌مدرسه‌ای در جزایر ماداگاسکار بپرسید «نازی» چیست؟ قطعا جواب می‌دهد از سرطان هم بدتر است. شاید هم باشد چون آنهایی که کشور مقتدری مثل اوکراین را ظرف 2 ماه به این روز انداخته‌اند، خود ادعا می‌کنند نازی هستند. بدنه اصلی شورشیان میدان «استقلال» کی‌یف که کودتایی همه‌جانبه را علیه پارلمان، دولت و رئیس‌جمهور قانونی این کشور به راه انداختند، توسط حزب اتحاد تمام اوکراینی (اسووبودا) و کنگره ملی‌گرایان اوکراین سازماندهی شده بودند که هر دو رسما نازی هستند و طرفداران‌شان که البته از غرب اوکراین به کی‌یف آمده بودند در همه شب‌های تظاهرات «میدان» با بازوبند «صلیب شکسته»، کلاه‌خودهای سبک ارتش هیتلر، شعارها و پوسترهای نژادپرستانه بویژه علیه روس‌ها، یهودی‌ها، مسیحیان غیرارتدوکس و مسلمانان و پلاکاردهایی با چهره «استفان باندرا» بازشناخته می‌شدند ..... امروز کاخ‌سفید و غلامان حلقه به گوشش در اتحادیه‌اروپایی از روی کارآمدن یک جریان فاشیست در اوکراین حمایت می‌کنند. آن هم نه یک جریان معمولی بلکه خودِ خود «نازی»‌ها. هنوز ویدئوی سخنرانی «آلکساندر موژیچکو» که «سربازان ملی اوکراین» با بازوبند «صلیب شکسته» نازی را ترغیب می‌کرد به چچن بروند و سربازان روس را بکشند از اذهان مردم شرق اروپا و قفقاز پاک نشده است. او حالا فرمانده ارتش مخفی نئونازی‌هاست .....

زمینه‌چینی ۱۰ ساله روسیه برای حمله به اوکراین

دوشنبه‏، 28‏ فوریه‏ 2022

روس‌ها به آرامی در حال پیشبرد طرح‌شان هستند. هدف اشغال کامل اوکراین نیست. هدف فروپاشی ساختار کنونی سیاسی و تضعیف شدید نیروی نظامی این کشور است.

به گزارش خبرگزاری مهر، چند روزی است که تب اخبار جنگ در اوکراین داغ است و کارشناس‌های مختلف از سراسر جهان تحلیل‌هایشان را درباره علل و کیفیت این درگیری ارائه می‌دهند. رسانه نسیم آنلاین* نیز طی یادداشتی به این موضوع پرداخته است:

به نظر می‌آید شاهد یک طرح عملیاتی بسیار کار شده توسط روس‌ها در اوکراین هستیم. در حقیقت به اعتقاد من زیرساخت‌های فراهم شده در روسیه، فراتر از آن چیزی است که در رسانه‌ها بدان پرداخته می‌شود. تا این جای کار به نظر می‌رسد شدت حملات روس‌ها محدود و کنترل شده است و اولویت جغرافیایی پیشروی‌ها، تصرف کیف، قطع دسترسی به دریای سیاه و پیشروی از شرق تا رودخانه دنیپر است.

روس‌ها به آرامی در حال پیشبرد طرحشان هستند. هدف اشغال کامل اوکراین نیست. هدف فروپاشی ساختار کنونی سیاسی و تضعیف شدید نیروی نظامی این کشور است.

شدت عمل روس‌ها به سبب تلاش برای دوری از تنش گسترده با مردم، حقیقتاً پایین است. هیچ خبری از استفاده گسترده از بمباران هوایی، توپخانه‌ای و استفاده از پهپادهای رزمی نیست. در صورتی که اگر قصد روسیه صرفاً تصرف سریع می‌بود اینها حتماً در دستور کار قرار داشت. درواقع به صورت هم‌زمان روسیه در تلاش است تا موقعیت روس‌تبارهای اوکراین را در برابر گروه‌های راست افراطی در اوکراین ارتقا داده و تثبیت کند. 

 به اعتقاد من روس‌ها برای عملیات اوکراین بیش از ۵ سال اقدامات زمینه‌ای نظامی و در حدود ۱۰ سال اقدامات اقتصادی و اجتماعی صورت داده‌اند. از نظر من بر سر کار امدن فردی مثل زلنسکی حتی با حمایت تلویحی روس‌ها صورت پذیرفته است.

در حقیقت روس‌ها ظرف مدت ۱۰ سال مزایای رقابتی اوکراین در سطح راهبردی را تضعیف کرده‌اند. در حوزه انرژی سهم عمده اوکراین در انتقال انرژی به اروپا از بین رفته است. در حوزه نظامی با ایجاد چالش‌های دفاعی در دو منطقه دونتسک و لوهانسک ارتش را دچار فرسایش و همزمان ارزیابی دقیق قرار داده‌اند. در حوزه امنیتی به شدت سیستم اوکراین را آلوده کرده‌اند، به نحوی که اعتماد بالایی به آن وجود ندارد و با توجه به دست به دست شدن مکرر دولت، سهم بسزایی در بازدارندگی اوکراین ندارد. در حوزه سیاسی نیز با خالی کردن عرصه برای ملی‌گرایانی از جنس زلنسکی که آشنایی به سیاست‌ورزی پیچیده الیگارشیک در اوکراین ندارد و ضمناً تخصص و دانشی در هیچیک از عرصه‌های مهم سیاسی، امنیتی، اقتصادی و نظامی نیز ندارد، عملاً ساختار سیاسی را از محتوا و توان واکنش به چالش‌های پیچیده تهی کرده‌اند.

در همین بازه روس‌ها با پیش‌بینی واکنش اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها، به شدت زیرساخت‌های متنوعی برای مقابله فراهم آورده‌اند. فراموش نکنیم که بحران پناهجویان، یک بار اتحادیه اروپا را در معرض گسست قرار داد، بحرانی که امروز دوباره به ویژه در کشورهای اروپای شرقی به جهت مهاجرت مردم اوکراین رخ داده و البته هنوز اثرات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی اش بروز نیافته.

در طرف مقابل روس‌ها در حال اعطای تابعیت به روس‌تباران اوکراینی هستند، برخی منابع رقمی بیش از ۱۰۰ هزار نفر تاکنون را ذکر کرده‌اند که تداوم هم دارد. ایجاد واحد اطلاعات اقتصادی آنتی اوفک، ایجاد پیام رسان مالی جایگزین سوئیفت با چین، فروش اوراق قرضه آمریکا، قراردادهای بزرگ فروش نفت و گاز به چین، ایجاد شکاف میان اصلی‌ترین نیروی زمینی ناتو (ترکیه) و این ائتلاف و ایجاد نوعی وابستگی حتی در سطح دفاعی میان این کشور و روسیه، مقابله با طرح‌های انتقال انرژی جایگزین و به ویژه گاز به اروپا و اشغال سهم بالای تأمین گاز در کشورهای متعدد این قاره بخشی از این اقدامات روس‌هاست.

در حوزه سایبری هم با توجه به میزبانی اوکراین از گروه‌های هکری، روس‌ها شبکه‌سازی و جمع‌آوری اطلاعاتی گسترده‌ای انجام داده‌اند. باید به خاطر داشته باشیم که پاتک آمریکایی‌ها در قزاقستان به روس‌ها یک ماه هم دوام نیاورد و بخشی از این امر ناشی از وجود نوعی آماده باش غیرعلنی روس‌ها در محیط امنیتی‌شان بود.

در عملیات جاری اوکراین و به ویژه مناطق مرزی روسیه تا رودخانه دنیپرو به نوعی منطقه حائل میان روسیه و اروپا مبدل خواهد شد که البته هر نوع تفاهم سیاسی پس از خاتمه جنگ نیز به ماهیت آن لطمه و اثری نخواهد داشت و تمامی ظرفیت‌های راهبردی مخاطره‌آمیز در اوکراین توسط روس‌ها برچیده خواهد شد. این چیزی است که روس‌ها به دنبال آن هستند و البته مخاطرات آن را به دقت بررسی کرده‌اند.

آنچه از طرف روس‌ها شاهد هستیم یک جنگ ترکیبی واقعی، به بیان تخصصی و نه در اصطلاح ژورنالیستی آن، است. آمریکایی‌ها از سال ۲۰۱۵ متوجه تفاوت رویکردهای راهبردی روس‌ها شدند اما تنش داخلی مانع از اتخاذ رویکرد بازدارنده متناسب با آن شد. حالا هم عکس‌العمل‌ها به جهت آنکه ابتکار عمل در اختیار روس‌هاست، دست کم تا به اینجای کار، منفعلانه و ناکارآمد بوده و بازدارندگی در برابر روس‌ها ایجاد نمی‌کند.

کار دیگری که روس‌ها در این مدت صورت داده‌اند ایجاد یک مفاهمه راهبردی با چینی‌ها درباره مواجهه با امریکایی‌هاست؛ عبارت دقیقش همین مفاهمه است نه هماهنگی. چون برخی مدعی تقسیم کار میان این دو علیه آمریکا هستند اما واقع آن است که پیچیدگی و تنوع منافع و تعارضات گسترده مانع از هماهنگی کامل می‌شود اما طرفین از ماهیت اقدامات طرف دیگر آگاه بوده و پکن یا موسکو درک تهدید گونه از کنش‌های آن دیگری ندارد. در این زمینه مجدد بحران قزاقستان و رویکرد این دو کشور جدیدترین نمونه از این مفاهمه راهبردی است.

البته طراحی روس‌ها قطعاً بی‌نقص نیست اما یک طرح کلان راهبردی است که برخورد با اوکراین بخشی از آن است.

* نویسنده: علی صمدزاده