گزیدۀ اخبار و تحلیل های روز
توماس جفرسن: اگر دولتها از مردم بترسند دمکراسی است و اگر مردم از دولتها بترسند دیکتاتوری است.
گزیدۀ اخبار و تحلیل های روز
توماس جفرسن: اگر دولتها از مردم بترسند دمکراسی است و اگر مردم از دولتها بترسند دیکتاتوری است.
گزارش اتحادیه های کارگری آمریکا در مورد کشته شدن بیش از 150 کارگر در روز
گزارش اتحادیه های کارگری آمریکا در مورد کشته شدن بیش از 150 کارگر در روز
13/05/2014
نادر احمدی
به نوشته وب سایت رسمی فدراسیون اتحادیه های کارگری و کنگره سازمان های صنعتی آمریکا (AFL-CIO )، طی سال 2012، تعداد 4628 کارگر در ایالات متحده بر اثر صدمات وارده در محیط کار کشته شده‌اند. به علاوه تخمین زده می شود که 50 هزار کارگر بر اثر ابتلا به بیماری‌های شغلی از دنیا رفته اند، و روزانه 150 کارگر به واسطه شرایط بد محیط کار جان می بازند. در چهار سال گذشته تلفات انسانی ناشی از محیط کار بدون تغییر مانده است و در سال 2012 از هر صد هزار نفر 3.4 درصد تلفات وجود داشته است. حدود 3.8 میلیون مورد از مریضی و صدمات ناشی از کار گزارش شده است اما موارد زیادی گزارش نشده است و رقم واقعی صدمات ناشی از محیط کار چیزی بین 7,6 تا 11,4 میلیون مورد می باشد.
این گزارش که تحت عنوان «مرگ هنگام کار، نتیجه غفلت»منتشر شده است، بالاترین نرخ مرگ و میر در محیط کار را در داکاتای شمالی، ویومینگ، آلاسکا، غرب ویرجینیا و مونتانا نشان می دهد، در حالیکه ماساچوست، رودآیلند، کانکتیکات، نیوهمپشایر و واشنگتن کمترین میزان مرگ و میر را در ایالات متحده دارا هستند.
نگران کننده ترین آمار مربوط به داکاتای شمالی است. نرخ بالای مرگ و میر در داکاتای شمالی مخصوصا برای کارگرانی که در بخش معدن و استخراج نفت و گاز مشغول هستند، بسیار نگران کننده است. جائی که 104 نفر از هر 100 هزار کارگر، یعنی بیش از شش برابر میانگین ملی گزارش شده در بخش صنعت، در حال اشتغال جان خود را از دست می دهند.
همچنین بر اساس گزارش AFL-CIO)) کارگران لاتین و مهاجران 9 برابر بیشتر از میانگین ملی در معرض خطر مرگ ناشی از عوامل محیط کار قرار دارند.
ارقام نگران کننده این گزارش نشان می دهد که حوزه امنیت شغلی و مدیریت بهداشت (OSHA) با کمبود بودجه و نیروی انسانی مواجه است و قادر به وضع مجازات های لازم برای جلوگیری از نقض استانداردهای ایمنی محل کار نیست و برای هر 67847 کارگر فقط یک بازرس ( OSHA) وجود دارد که اگر این بازرس وظیفه خود را بدرستی انجام بدهد در شرایط فعلی، حدود 139 سال به طول می انجامد تا بازرسان فدرال و بخش امنیت شغلی و مدیریت بهداشت آمریکا ( OSHA) بتوانند حداقل یک بار محل های اشتغال به کار در داخل این کشور را مورد بازرسی قرار دهند؛ در داکاتای شمالی با بزرگترین حوزه کاری، این بازرسی حدود 521 سال به طول خواهد انجامید. بیش از 8 میلیون پرسنل دولتی و خصوصی تحت پوشش ( OSHA) نیستند. قوانین ( OSHA) در مورد جرائم محیط کار ضعیف هستند و محدود به جرائمی می شوند که منجر به قتل کارگر و ناشی از سهل انگاری باشد و از سال 1979 تا کنون فقط 84 مورد مورد بازرسی انجام شده است و متهمین در مجموع 89 ماه را در زندان گذرانده اند ولی در همین مدت بیش از 390000 کارگر کشته شده اند.
از طرف دیگر خشونت در محیط کاری نیز به نحو نگران کننده ای در حال افزایش است و در سال 2012 این خشونت ها منجر یه زخمی شدن شدید 24610 نفر و کشته شدن 803 نفر شده است! و دو سوم از این خشونت ها و مرگ و میرها در مورد زنان اعمال شده است! و هزینه سالانه جراهات و مریضی های ناشی از محیط کار بین 250 تا 330 میلیارد دلار برآورد می شود! ( انتهای مطلب به نقل از سایت AFL-CIO)) )
منبع:
http://www.aflcio.org/Issues/Job-Safety/Death-on-the-Job-Report
در مورد (AFL-CIO ) بیشتر بخوانید:
بوروکراسی « کارگری » در خدمت سیاستهای داخلی و خارجی امپریالیسم آمریکا
ترجمه و تلخیص: نادر احمدی
25/01/2007
منبع: نشریه اینترنتی مانتلی ریویو
در کنوانسیون اتحادیه های کارگری) AFL-CIO ) در سال 2005 در شیکاگو هزاران نفر از فعالین کارگری تلاش کردند تا در مورد علل شکست رهبری آقای جان سوینی در این اتحادیه کارگری و دریافت رشوه مالی توسط او از مؤسسه ظاهرآ خصوصی و بد نام به نامDemocracy of the National Endowment (NED) که بودجه آن تمامأ توسط دولت آمریکا تأمین می شود و بر ضد دولتهای دیگر همکاری نزدیکی با سازمان سیا دارد ، مورد بازخواست قرار دهند. در حالی که مطالب زیادی در مورد رابطه NED با دولت آمریکا در گوشه و کنار جهان منتشر شده است، اما به ارتباط تشکیلات جانبی و وابسته به AFL-CIO به نام « مرکز آمریکایی برای همبسنگی بین المللی کارگران » که با نام مختصر Solidarity Center معروف است و وابستگی آن به NED و همکاری آنها با CIA بر علیه کشورهای ونزوئلا و چین، توجه چندانی نشده است. برای بسیاری از کارگران مشگل است تا ارتباط مخفی بین اتحادیه های کارگری و دولت آمریکا را باور کنند ! در پشت پرده، رهبران اتحادیه های کارگری در آمریکا صرف نظر از اینکه چه کسی در قدرت است. از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون همواره از سیاستمداران نئولیبرال و دولت آمریکا و سیاستهای آن حمایت کرده اند. یکی از نیروهای محرکه ارتباط بین دولت آمریکا و اتحادیه های کارگری، «کمیته مشورتی در دیپلماسی کارگری (ADLP)» در وزارت خارجه آمریکا است که در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون در سال 1999 ایجاد شد و این تشکیلات از شروع مرحله دوم ریاست جمهوری بوش خیلی فعالتر شده است. تشکیلات (ADLP) مشاور رئیس جمهور و وزیر امور خارجه آمریکا درامور کارگری است. علاوه بر John Sweeney رهبر کنونی AFL-CIO که عضو کمیته مرکزی NED نیز هست دیگر اعضای رهبری NED شامل شناخته شده ترین افراد نئو کنسرواتیو و راست افراطی و ضد کمونیست مثل آقای :Thomas R. Donahue ( این فرد از سال 1979 تا 1995 رئیس خزانه داری AFL-CIO بوده است و به خاطر وابستگی او به تشکیلاتهای کارگری ضد کمونیستی معروف است) آقای Ray Marshall علاوه بر عضویت در کمیته نظامی AFL-CIO عضو مرکزیت تشکیلات League for Industrial Democracy (LID) که یک تشکیلات نئوکنسرواتیو و ضد کمونیست است نیز می باشد. آقای John Joyce عضو مرکزیت تشکیلاتی به نام : « دوستان دمکراسی در آمریکای مرکزی» است که وظیفه آن مبارزه با انقلابیون در آمریکای مرکزی و بخصوص ساندنیستها در نیکاراگوئه بود. در ضمن آقای Ray Marshall و آقایان: Frank P. Doyle ، Anthony G. Freeman ، William Lucy و غیره همه اینها از رهبران اتحادیه های کارگری و عضو AFL-CIO در آمریکا هستند و برای تأمین منافع سرمایه داران وبه شکست کشاندن تلاشهای کارگران در آمریکا و بقیه جهان در صفوف کارگران به دشمنان آنان یعنی سرمایه داران خدمت می کنند!!
- امپریالیسم کارگری
اتحادیه عظیم کارگری AFL-CIOو دیگر اتحادیه های کارگری آمریکایی در طول تاریخ موجودیت خود همواره همکار وفادار سازمان سیا و شرکتهای چند ملیتی بوده اند و به آنها در سرنگونی دولتهایی که با رأی مردم انتخاب شده اند و استقرار دولتهای دیکتاتور و تقویت جریانات ضد کارگری در سراسر جهان و پیشبرد سیاستهای نژادپرستانه و ضدیت با کارگران مهاجر در داخل آمریکا کمک کرده اند.
وقتی که آقای Sweeney در سال 1995 به رهبری AFL-CIO رسید قول داد تا ارتباط این تشکیلات را ( که بیش از 12 میلیون کارگر عضو دارد) با سازمان سیا ، قطع کند و در سال 1997 تشکیلات « مرکز همبستگی را در جوار AFL-CIO ایجاد کرد تا به اصطلاح به همبستگی جهانی کارگران کمک کند اما این تشکیلات جدید خود به ابزاری در دست سازمان سیا تبدیل شد و در کنار دیگر تشکیلاتهای راست افراطی مانند CRIE – IRI - NDI مبالغ هنگفتی از NED دریافت می کند.این چهار تشکیلات یعنی: the Solidarity Center ، (IRI) ، (CIPE) ، (NDI) مثل دوران جنگ سرد ترکیبی از تشکیلاتهای کارگری و راست افراطی ضد کمونیست می باشند و در حالیکه ماسک چپ لیبرال را بر چهره خود دارند اما هدف نهایی آنها مقابله با جنبشهای کارگری مترقی و دفاع از منافع کمپانیهای غارتگر چند ملیتی در سراسر جهان می باشد. تشکیلات کارگری "مرکز همبستگی" پول دریافتی از NED را صرف نفوذ ایدئولژیک در دیگر تشکیلاتهای کارگری، گروههای ضد گلوبالیزیشن در آمریکا و کمپینهای بین المللی کارگری که در آن اهداف سازمان سیا و دولت آمریکا نهفته است می کند.
برای نمونه روزنامه New York Times' در مقاله ای به قلم Christopher Marquis نوشت که در جریان کودتای سال 2002 برعلیه آقای چاوز در ونزوئلا ، NED مبلغ $154,377 به تشکیلات کارگری مرکز همبستگ ساخته و پرداخته آقای Sweeny داد تا به تشکیلات کارگری مخالف آقای چاوز در ونزوئلا به نام « کنفدراسیون کارگران ونزوئلا ( CTV) » پرداخت شود که رهبر این اتحادیه به نام Carlos Ortega ضمن داشتن ارتباط با سرمایه داران حامی کودتا به نام Pedro Carmona Estanga اعتصاب و قطع صادرات نفت در ونزوئلا را سازماندهی کرد.
روزنامه Times در تاریخ March 11, 2004 در مقاله ای به قلم Juan Forero نوشت که قبل از سازماندهی کودتا در ونزوئلا NED مبلغ 35000 دلار به تشکیلات مرکز همبستگی که ساخته آقای Sweeney میباشد و دفاتر بین المللی احزاب دمکرات و جمهوریخواه در آمریکا پرداخته بود تا صرف آموزش احزاب ونزوئلائی طرفدار آمریکا به نامهای: parties-Democratic Action ، Copei, و اتحادیه کارگری CTV union که مخالف دولت آقای چاوز در ونزوئلا بودند شود.
برخلاف عملیات مخفیانه بر ضد دولت ونزوئلا، دشمنی رهبران اتحادیه های کارگری با چینیها علنی و آشکار است و آنها به جای ترویج همبستگی جهانی کارگری بر ضد شرکتهای چند ملیتی، از انتقال کارخانه ها به کشورهای ارزان جهان سوم که باعث بیکار شدن کارگران در آمریک می شود حمایت میکنند و در مقابل کارگران مهاجر را مسبب بیکاری کارگران بومی آمریکایی قلمداد می کنند.
AFL-CIO و تشکیلات جانبی آن که یک فدراسیون عظیم متشکل از انواع اتحادیه های کارگری در بخش های مختلف صنعت و خدمات می باشند با داشتن 12 میلیون عضو از کارگرن آمریکا و حتی کانادا در دوران جنگ سرد به عنوان بازوی عملیاتی سازمان سیا نقش مهمی در حمایت از دیکتاتورهای نظامی و ساقط کردن دولتهای مخالف آمریکا در آمریکای جنوبی و بقیه جهان بر عهده داشتند.
Labor imperialism"" با تأسیس AFL-CIO در سال 1955 آغاز نشده بلکه در حقیقت با تأسیس اتحادیه کارگری AFL با ریاست Samuel Compres در اوایل قرن بیستم آغاز شد. AFL در تحولات ضد انقلابی بر علیه انقلابیون زاپاتیست در سالهای 1910- 1930 مشارکت فعال داشته و ضمن حمایت فعال از مشارکت دولت آمریکا در جنگ دوم جهانی، هدایت محافل ضد بلشویک و ضد انقلاب اکتبر در هیأت هاکمه آمریکا را به عهده داشته است. بعد از خاتمه جنگ دوم جهانی و در جریان جنگ سرد فعالین AFL در سالهای 1940 به تضعیف کمونیستها در ایتالیا و فرانسه می پرداختند و با حمایت مالی سازمان سیا و شرکت در تجارت مواد مخدر هزینه های خود را تأمین می کردند. در آمریکای لاتین از طریق همکاری با ORIT ( سازمان منطقه ای ضد کمونیست در امریکای لاتین) و ICFTU ( فدراسیون بیت المللی اتحادیه تجارت آزاد) فعالیتهای خود را برای سرنگونی دولت گواتمالا در سال 1954 ادامه داد. در سال 1962 با تشکیل AFL-CIO این تشکیلات برای دخالت هر چه بیشتر در امور امریکای لاتین، "انستیتوی آمریکایی برای تحولات آزاد کارگری AIFLD " را ایجاد کرد و AIFLD در سال 1964 همزمان با دخالت در آسیا و آفریقا، برای موفقیت کودتا در برزیل در سال 1964 و در شیلی در سال 1973 نقش مؤثری ایفا کرد. در سال 1964 "مرکز کارگری آفریقا- آمریکا" را ایجاد کردند تا بر علیه مبارزان ضد تبعیض نژادی فعالیت کند. در سال 1967 با تأسیس "انستیتوی آزاد کارگری اسیا- آمریکا" ضمن فعالیت در کره جنوبی و فیلیپین از دولت فردیناند مارکوس در سرکوب مخالفان حمایت می کردند.
AFL-CIO بطور سنتی حامی حزب دمکرات آمریکا است و در انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری، برای تقویت کاندیداهای حزب دمکرات، علاوه بر کمک لجستیکی ، پول حق عضویت کارگران را نیز صرف پرداخت هزینه های تبلیغاتی کاندیداهای حزب دمکرات می کند.
http://www.aflcio.org/Issues/Job-Safety/Death-on-the-Job-Report
