این مطلب بخشی از یک مطلب کلی تر است که در خبرگزاری تسنیم منتشر شده است و من در اینجا بخشی از آنرا منتشر می کنم. در این مصاحبه فرد سخنگو بین دو صندلی موافقین و مخالفین حضور افغان ها در ایران نشسته است. این یک واقعیت است که حضور افغان ها در ایران یک تهدید جدی جمعیتی، امنیتی، سیاسی و مذهبی است. با توجه به اینکه ایرانی نظر و رفتا خوبی با افغان ها ندارند این موضوع باعث ایجاد عقده و روحیه انتقام جویی در بین افغان ها بر علیه ایرانی ها شده است و آنها از ایرانی ها متنفر هستند. دولت و مردم ایران در آستین خود ماری را پرورش می دهند که بطور پیوسته در حال بزرگتر شدن است و دیری نخواهد پائید که میزبان خود را خواهد بلعید. در ادامه بخشی از این مصاحبه نه چندان واقع بینانه را می خوانید:
شما میزبانی از جمعیت افغانها در کشور را تهدید میدانید یا فرصت؟
نه تهدید هست و نه فرصت؛ این بستگی به توانایی مدیریت ما بر مبنای یک طرح کلان دارد. حضور افغانها در ایران میتواند تهدید باشد یا میتواند فرصت باشد. امروز که داریم با هم صحبت میکنیم بهدلیل اینکه این هوشمندی از سوی مقامات ایران وجود نداشته است، وجهه تهدید بودنش سنگینتر از وجهه فرصتبودن آن است، هرچند که باز تأکید میکنم میزان انتفاع دلاری و ارزی را که وارد ایران شده است، نباید از چشم بیندازیم که عدد قابلتوجهی است و چیزی نیست که بهراحتی از آن بگذریم.(کاسبکاری احمقانه، نویسنده دانشمند در حالی برای پول شندرغاز افغان ها از لب لوچه اش آب سرازیر شده است که ایرانی ها تنها سیصد میلیون دلار به دبی برده اند و مبالغ بسیار بیشتری را به ترکیه و کانادا هدیه داده اند تا با زندگی در این کشورها به کشور و وطن خود پشت بکنند!).
اما برای اینکه این حضور، تبدیل به فرصت شود، هنوز دیر نشده است؛ کمیسیونهای شورایعالی امنیت کشور باید آن را پیشنهاد دهند تا وزارت کشور، فراجا، وزارت آموزش و پرورش (به این دلیل که مشخص شود تا چهحد از مدارس ما میتوانند آنها را جذب کنند)، وزارت بهداشت و وزارت اقتصاد و حتی کارشناسان بحثهای فرهنگی و اجتماعی و جامعهشناسی همه ابعاد را در نظر بگیرند تا با دستیابی به یک ساختار منسجم و مدیریت هوشمند، بتوانیم حضور افغانها در ایران را به یک فرصت تبدیل کنیم.
تسنیم: موضوع دیگر، نگرانی بابت تغییر ترکیب جمعیتی کشورمان با حضور پرشمار افغانها در ایران است، آیا باید نسبت به موضوع واکنش نشان داد؟
یک ایدهای در کشور وجود دارد که میخواهند از بخشی از افغانها برای روند تغییر موازنه تسنن و تشیع استفاده کنند که بهنظرم میآید این ایده، ایده خوب و کارآمدی نیست و تالیفاسدهای بیشتری نسبت به منافع آن دارد، یکی از علتهایی که بهنظر میآید کشور دچار سردرگمی سیاستگذاری کلان در ارتباط با مسئله افغانها شده همین مسئلهای بود که بههرحال بیاییم از این افغانهای شیعه استفاده کنیم برای بهنوعی جلوگیری از تناسب جمعیت مذهبی؛ من مدافع این ایده نیستم و این ایده را مفید نمیدانم و معتقدم که عواقب منفی این ایده بیشتر از محسّنات آن هست.
تسنیم: آینده جامعه افغان در ایران را چگونه ارزیابی یا پیشبینی میکنید؟
سؤال بهنظرم کلی است و آیندهای که برای آن برنامهای وجود نداشته باشد، آیندهای پر از تهدیدات امنیتی و جامعهشناسی است و حتی میتوانم بگویم که اگر این روند به خوبی مدیریت نشود، خاطره خوب و افکت خوب از ایران در ذهن افغانها نخواهد بود و ما هم بهنوعی اینکه جمعیت افغانها را بهرهبردار و متنعم از سوبسیدهای کلان اقتصادی که در کشور هست میکنیم و امکانات در اختیار آنها قرار میدهیم و به ایشان خدمات میدهیم، نخواهیم توانست از مزایایی که میتوان از این قشر برای خودمان تعریف کنیم بهرهبرداری کنیم(به این می گویند کاسبکاری و ورحیه منفعت طلبی احمقانه) و نخواهیم توانست نام نیک یا اعتبار خوب یا افکار عمومی مثبتی از خودمان ایجاد کنیم، این یک خطر محسوس است مگر اینکه برگردیم به آن طراحی هوشمندانهای که در این گفتوگو بر آن تأکید دارم.